กัปตันจอมฝืด
ตอนที่แล้วพูดถึงการเป็นนักบินพาณิชย์ พูดถึง Co-Pilot ในดวงใจ ช่วงการเป็น co-pilot เป็นช่วงของการสะสมประสบการณ์ ได้เห็นตัวอย่างการบริหารจัดการของกัปตันแต่ละท่านที่อาจจะมีวิธีการจัดการหรือแก้ปัญหาหลากหลายรูปแบบแตกต่างกันไปบ้าง แต่วัตถุประสงค์รวมคือ การแก้ปัญหาหรือป้องกันปัญหาให้อยู่ในวิสัยที่จะควบคุมได้ทั้งนั้น ทีนี้การควบคุมหรือดูแลด้านความปลอดภัยของเที่ยวบินนั้น อาจจะมีกรอบหรือข้อกำหนดตามกฏหมายอยู่ก็จริง แต่เป็นกรอบที่อาจจะไม่ได้ระบุวิธีทำ 1-2-3-4 แต่เป็นการกำหนดว่าอนุญาตให้ดำเนินการต่อได้ถ้าครบถ้วนหรือไม่บกพร่องในเรื่องต่าง ๆ ดังนั้น ปัญหาแบบเดียวกัน แต่การแก้ปัญหาอาจใช้วิธีที่ต่างกันได้ และขึ้นอยู่กับวิจารณญาณของคนแก้ปัญหาด้วย ธรรมชาติของการบินแอร์ไลน์มักจะมีการกำหนดขั้นตอนการปฏิบัติในเรื่องต่าง ๆ ไว้ให้มากที่สุด เพื่อที่จะพยายามให้ทุกคนทำหรือแก้ปัญหาทางเทคนิคของเครื่องบินเรื่องเดียวกันในแบบเดียวกัน โดยการเขียนเป็น checklist เอาไว้ แต่ปัญหาที่ไม่ใช่ปัญหาทางเทคนิค แต่เกี่ยวกับคน เป็นปัญหาที่ต้องดำเนินการด้วยวิจารณญานในการตัดสินใจ กัปตันจอมฝึดมีจริงๆครับ ส่วนตัวแล้วตอนที่เป็นโคไพลอตผมไม่เคยหนีหรือหลบกัปตันที่มีชื่อเสียงว่า “ดุ” ไม่เคยแลกไฟล์ทเพื่อไม่บินด้วย และไม่เคยสนใจว่าจะถูกแลกให้ไปบินกับกัปตันที่ขึ้นชื่อว่า “เรื่องมาก” หากเราเปิดใจให้กว้างมากพอ เราจะได้เห็นสิ่งดีดีจากกัปตันท่านเหล่านั้นว่า เป็นคนที่มีความรู้มาก รู้จักข้อกำหนดต่าง ๆ เยอะ และเจออะไรในชีวิตการบินมาหลากหลายรูปแบบ สมัยก่อนตอนที่ย้ายไปเป็น co-pilot ที่เครื่องบินจัมโบ้ B747-400 ใหม่ ๆ ตอนนั้นจัมโบ้บินไกล ๆ อย่างเดียว ไปอเมริกา ยุโรป และออสเตรเลีย พอผ่านการฝึกและเข้าเป็นนักบินปกติ เป็น line-pilot (ไม่ต้องบินกับครูการบินแล้ว) เดือนแรกก็ได้พบกับกัปตันในตำนาน 4 ท่านใน 4 ไฟล์ทของตารางบินเดือนนั้น แบบว่ามาครบเลย ผมจำได้แม่นยำมากว่าเจอท่านใดบ้าง เพราะก่อนบินรับรู้ข้อมูลจากการที่พี่ ๆ เพื่อน ๆ เล่าให้ฟังว่า ท่านนั้นเป็นอย่างนั้น ท่านนี้อย่างนี้ ฯลฯ แต่ผมคิดอย่างนี้ครับ […]